wykrzywiać (się)

См. также в других словарях:

• wykrzywiać się – wykrzywić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się krzywym, zniekształconym, zdeformowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty się wykrzywiły. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić miny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wichrować się — ndk IV, wichrować sięruje się, wichrować sięował się «odkształcać się w różnych kierunkach, wykrzywiać się łukowato; krzywić się, paczyć się, wyginać się» Okno wichruje się od wilgoci …   Słownik języka polskiego

• wichrować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, wichrować sięruje się {{/stl 8}}– zwichrować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wykrzywiać się łukowato, odkształcać się, paczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzwi wichrują się na deszczu.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wypaczać się – wypaczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać deformacji; zniekształcać się, wykrzywiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzwi się wypaczyły od wilgoci. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• garbić się – zgarbić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pochylać, wykrzywiać plecy w garb : {{/stl 7}}{{stl 10}}Garbić się przy pisaniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykrzywić — dk VIa, wykrzywićwię, wykrzywićwisz, wykrzywićkrzyw, wykrzywićwił, wykrzywićwiony wykrzywiać ndk I, wykrzywićam, wykrzywićasz, wykrzywićają, wykrzywićaj, wykrzywićał, wykrzywićany «uczynić, zrobić coś krzywym; skrzywić, wygiąć, wypaczyć,… …   Słownik języka polskiego

• paczyć — ndk VIb, paczyćczę, paczyćczysz, pacz, paczyćczył, paczyćczony «wykrzywiać, wyginać coś łukowato (zwykle o wilgoci, wodzie)» Wilgoć paczy deski. przen. Złe wychowanie paczy charakter dziecka. paczyć się «zmieniać właściwy kształt, wykrzywiać się …   Słownik języka polskiego

• koślawić — ndk VIa, koślawićwię, koślawićwisz, koślawićaw, koślawićwił, koślawićwiony «robić koślawym, wykrzywiać coś» Koślawić obuwie. przen. «przekręcać, przeinaczać» Koślawić słowa, wyrazy. koślawić się «ulegać wykoślawieniu; wykrzywiać się» …   Słownik języka polskiego

• koślawieć — ndk III, koślawiećeję, koślawiećejesz, koślawiećej, koślawiećwiał, koślawiećwieli «stawać się koślawym; wykrzywiać się; paczyć się» …   Słownik języka polskiego

• stroić miny — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić miny, wykrzywiać się na kogoś {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzywić — ndk VIa, krzywićwię, krzywićwisz, krzyw, krzywićwił, krzywićwiony «czynić coś krzywym, wyginać, wypaczać, wykrzywiać» Krzywić gwóźdź przy wbijaniu. ◊ Krzywić usta, twarz itp. «robić grymasy (pod wpływem bólu, gniewu itp.), krzywić się» krzywić… …   Słownik języka polskiego